09123496340 [email protected]

شور حسین است چه ها می کند…
هر که هستیم و هر چه هستیم در یک چیز مشترکیم: بی سر و سامان حسین ایم.
آرزویمان یکی است و آن هم زائر اربعین حسین بودن.
دردمان یکی است و آن هم جاماندن از کاروان روان و در التهاب زینب کبری…
سوزمان یکی است و آن هم نداشتن پر پرواز تا حریم حرم سید الشهداء…
و در این کم سعادتی همه به این ندا دلخوش کرده ایم که فرمود:
مَن زارَ عَبدُالعظیم بِری کَمَن زارَ الحُسَین بِکَربلاء
“هر کس حضرت عبدالعظیم را در شهر ری زیارت کند مانند این است که امام حسین علیه السلام را در کربلا زیارت کرده است.”
امید است که با رونق بخشیدن به این عزاداری عظیم که به حرم عبدالعظیم علیه السلام ختم خواهد شد، به خیمه حسینی وارد شویم و شهرمان را معطر به سیل خروشان زائران حسینی کنیم؛ شاید تهران از نفسهای غم زده عاشقان سیدالشهدا علیه السلام نفس بگیرد.

هر کس هر چه می تواند در طبق اخلاص بگذارد:
آن که می تواند رنج پیاده روی بر خود هموار کند، آن که نوای دلنشین دارد دم دهد،
آن که صدای رسا و دست گیرا دارد تبلیغ و دعوت کند، آن که می تواند در مسیر خدمت زائر کند،
همه مأجورند، اِن شاء الله
که این بیرق برافراشته به نام حسین است و تنها برای اوست

تذکر: این حرکت کاملاً خودجوش و مردمی است و متعلق به هیچ نهاد یا ارگانی نمی باشد و البته هر کس به سهم خود می تواند برای رونق بخشی به این سنت حسنه و جهت تعظیم شعائر حسینی گامی بردارد.
امید است به گوشه چشم مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیها ناممان در زمره محبان و نوکران حضرتش ثبت و توفیق زیارت کربلای معلی نصیب گردد، اِن شاء الله.

و تو ای جامانده پناه برده بر حریم سید الکریم!
حال که به یاد زیارت شش گوشه، پیاده عزم قبله گاه تهران کرده ای، بدان که تو را نوید زیارت حسین(علیه السلام) داده اند.
غسل کن، وضو بگیر و پاک و طاهر قدم در مسیر بگذار. یا حسین(ع) گویان ندای «یا لیتنا کنا معکم» را در درونت زنده کن!
شمرده گام بردار و با غیر نجوا نکن که باید غنیمت شمرد گام هایی را که فرصت درد دل با حبیب اند. مبادا غفلت کنی و قدر این قدم ها را ندانی. امید داشته باش که هم قدم و هَم دَم با مُلک و مَلکوتی خواهی بود که در چنین روزی کربلا را نقطهء پرگار وجود خویش قرار داده و دیوانه وار در طواف یارند…
مشغول ذکر خودت باش و خود را در مسیر کربلا ببین. شاید تو هم گوش دلت باز شد و صدای زینب علیها سلام را شنیدی که چگونه غریبانه با برادر از رنج فراغ گفته و ماجرای سفرش را بازگو می کند.
شاید قدم های تو را هم با قدم های تاول زده میهمانان کربلا نوشتند.